Σκέψεις κατά την εκπνοή του έτους 2008 μ.Χ.

Εκπνέει ο χρόνος με πυροβολισμούς,
ενώ πυροτεχνήματα υποδέχονται το νέο έτος.
Προσπάθειες του ανθρώπου να εξορκίσει το κακό.
Αυτήν την Άτη που στέλνουν οι θεοί
γιατί κάπου κάποτε διέπραξε Ύβριν!
Συνήθεια παλιά, λοιπόν, να ψάχνει τρόπους να εξαγνιστεί
γι’ αυτό το κάπου κάποτε μέγιστο κακό που διέπραξε.
Προσπάθειες ανέλπιδες τελικά,
αφού η κατηφόρα δεν έχει επιστροφή ۬
όχι όσο το σώμα είναι φθαρτό και στη σκέψη ελλοχεύει
το Υπέρογκο Εγώ! Αυτό που ξέρει να οπλίζει το χέρι
για να στοχεύσει... την Εφηβεία! Το νέο αίμα, άλλωστε, είναι ο εχθρός!
Το νέο αίμα που βιώνει καθημερινά τον εξευτελισμό του Είναι.
Αυτό το νέο αίμα που πια δεν ξεγελιέται, τολμά και αντιδρά!
Ορθώνει λόγο και ενώνει τα χέρια.
Έχεις δίκιο Βαγγέλη «Δεν είμαστε αριθμοί, είμαστε άνθρωποι.»
Κι όμως στη Γάζα οι νεκροί, που αφήνει το αλλοτριωμένο Εγώ,
λογίζονται αριθμητικά. Ξεπέρασαν τους 300! Ειρωνεία έ;
Κάπου κάποτε κάποιοι 300 έδωσαν μάθημα ζωής σ’ έναν αλαζόνα βασιλιά.
Απαράμιλλη η γενναιότητα τους ۬ έπεσαν ένας – ένας για την προστασία της πατρίδας. Και να που τώρα αυτή η πατρίδα, ως αναγεννημένος Κρόνος,
πίνει το νέο αίμα. Η Ρέα αθέτησε την υπόσχεση της. Δεν προστάτεψε το μικρό Αλέξη, όπως τότε στα σκοτεινά εκείνα χρόνια έπραξε για κάποιον Δία!
Και η κατηφόρα συνεχίζεται!
Τραπεζικά δάνεια, οάσεις πλασματικές που οδηγούν συχνά στον καιάδα.
Μας κατακλύζει η πολιτική σαπίλα του χρηματίζειν και χρηματίζεσθαι
με συνεργό το ράσο. Κι όλοι αθώοι και καθαροί στη δίκη!
Κι σύ φτωχούλη του Θεού οικειοθελώς πορεύεσαι με τη ρανίδα σου ν’ αθροίζεται στην τσέπη τους. Μ’ ένα αισθησιακό tango κι άλλοτε μ’ ένα βαρύ ζεϊμπέκικο γλιστράς απ’ τα δαιμόνια που ελλοχεύουν στις απατηλές τους υποσχέσεις.
Τα δάση χάνονται ενώ τ’ άδεια διαμερίσματα υπερέχουν αριθμητικά των ανθρώπων.
Πάλι ως αριθμοί λογίζονται οι άνθρωποι! Ως νούμερα συμβάλλουν στην ανεργία αλλά και στην τηλεθέαση. Ως νούμερα εκφράζουν την κοινή γνώμη σε θέματα πολιτικά. Ευρηματική η τηλεόραση۬ έχει κι αυτή την αριθμητική της έκφραση!
Το σύμπαν εκφράζεται αριθμητικά. Το χρήμα λογίζεται αριθμητικά.
Σύμπαν – χρήμα εξίσωση αδύνατη. Σύμπαν, αέναη ισορροπία δυνάμεων. Χρήμα, πλασματική δύναμη που ανατρέπει ανθρώπινες ισορροπίες. Ο άνθρωπος νούμερο λογιστικό, ενίοτε και κονσέρβα με ημερομηνία λήξεως για τσέπες «λευκές».

Τα ήξερες όλα αυτά! Κάθε φορά που έσβηνες ένα τσιγάρο ήταν σα να ‘ριχνες στον καιάδα τη ματαιότητα της εξουσίας. Κι έφυγες ήσυχα κι αθόρυβα ανήμερα Πρωτοχρονιάς! Ήθελες νάμαι δυνατή, πάντα να χαμογελώ. Έφυγες μ’ ένα χαμόγελο ۬ ένα χαμόγελο μακάριο, ίδιο μικρού παιδιού σα βγαίνουν αληθινά τα ονείρατα του. Έτσι θα σε θυμάμαι.

Με αγάπη
Η κόρη σου

Παράλληλα Σύμπαντα

Παράλληλα Σύμπαντα ανταμώνουν στην άυλη αυλή
των ονείρων τους
Μετά επιστρέφουν στη δική τους πραγματικότητα
Στιγματίζουν το χρόνο με υγρό κυανό
ενώ τα Άβαταρ εκπέμπουν στο κόκκινο

- είμαι εδώ σε κάθε βήμα, ανάσα, βλέμμα, στροφή
είμαι εδώ να δηλώνω παρών, ν' αγγίζω το παρόν σου
μια τεθλασμένη γραμμή είμαι και κρατώ την αφή σου
και φεύγω μακριά, όσο πιο μακριά γίνεται
μα είμαι εδώ, ένας παράξενος συνειρμός
στην καύτρα του τσιγάρου να σβήνω "τα σιωπηλά σ' αγαπώ" -

Παράλληλα Σύμπαντα εντός εκτός και επί τα αυτά
πορείας παράλληλης και εφαπτομένης, ενίοτε !

Copyright ©Μαρία Πισιώτη

Διαχρονικό (ή Διαχρονικότητα του Μαγιακόφσκι)

Ασκήσεις επί χάρτου για ένα «σύννεφο με παντελόνια»*
Που ρέει σιωπηλά στα καλντερίμια.

Θυμίζει κυνήγι μαγισσών ετούτη η ροή!

Αλήθεια! Ποιος είναι ο θύτης και ποιο το θύμα;

Ήρωας του Ευριπίδη δεν είναι

Ούτε ο ταξιδιάρης Οδυσσέας.

Ωστόσο ματώνει το χρόνο διά της απουσίας του!

Ασκήσεις επί χάρτου για ένα «σύννεφο με παντελόνια»

Που έμεινε έκθαμβο στο καθρέφτισμά του,

Ενώ οι νύμφες του δάσους κοσμούν ακόμα

Νάρκισσους στα μαλλιά τους!

Copyright ©Μαρία Πισιώτη

*Αφορμή το ποίημα του Βλ. Μαγιακόφσκι «Σύννεφο με παντελόνια»

Εθεάθη

Εθεάθη εις Παρισίους
ν’ αναλιγά το κορμί
στα βήματα των καταραμένων ποιητών.

-Άνθη του κακού οι νύκτες του
κι μέρες του μια κόλαση του Ρεμπώ –

Εθεάθη εις Παρισίους
να ερμηνεύει στίχους του Βερλαίν

-Qu’ as-tu fait, ô toi que voilà
Pleurant sans cesse,
Dis, qu’as-tu fait, toi que voilà,
De ta jeunesse?-*

Εθεάθη εις Παρισίους
με τη συνήθεια του καφέ και του τσιγάρου

όχι να κυνηγά το όνειρο
μα να κρύβεται από την αλήθεια

Εθεάθη εις Παρισίους
να συνδιαλέγεται με τον ίσκιο του Μπουκόφσκι

“Don’t try”,** του λέει ο ποιητής
“Don’t try
Just do”

Copyright ©Μαρία Πισιώτη

* - Τί τά ‘καμες, εσύ πού κλαίς και κλαις,
δάκρυα ποτάμι,
τα νιάτα σου – πές, πές μου – εσύ πού κλαίς,
τί τά ‘χεις κάμει;
PAUL VERLAINΕ, LE CIEL EST, PAR-DESSUS LE TOIT - ΤΟ ΓΑΛΑΝΟ ΟΥΡΑΝΟ, SAGESSE - ΦΡΟΝΗΣΗ, Μετφρ. Κωστή Παλαμά,

** Πάνω στον τάφο του Μπουκόφσκυ είναι γραμμένες οι λέξεις " Don't Try ". Σύμφωνα με τη γυναίκα του, το νόημα των παραπάνω λέξεων έχει να κάνει με τις παρακάτω φράσεις: "If you spend all your time trying, then all you're doing is trying. So don't try. Just do).
πηγή: http://el.wikipedia.org/wiki

Κάλπικη λίρα

Η λάμψη της λίρας εκτρέφει συνειδήσεις
ιταμές και κίβδηλες, ενίοτε παραστρατημένες
Σ΄αυτές τις τελευταίες ανήκει ο κάλπικος ήχος της.
Τα σάπια όνειρα καταλήγουν στο βούρκο,
ενώ η λίρα γλιστρά από την τρύπια τσέπη.
Ούτε τον αγοραίο έρωτα δεν καταδέχεται να αγοράσει.
Αντίθετα δίνει πνοή ζωής σε μάτια ορφανά
και δένει δυο ψυχές σ’ ένα ατέλειωτο «Σ’ αγαπώ». 
Σαν το παλιό κρασί η λάμψη της
 αναζητά ανίσχυρους ουρανίσκους

Copyright ©Μαρία Πισιώτη

------------------------------------------------------------------------------------------

από την ομώνυμη ταινία του Γ. Τζαβέλα ¨Κάλπικη λίρα"

Never more

To Edgar Allan Poe

The scream arises
Underneath the white night
It carries fire chariots
instead of freedom’s wings.
Oh Lenore, my little sweet Lenore!
So delicate, so helpless!
Μy poor Lenore.
The beauty must be punished.
The love must be punished.
The gates of Babylon
will never be opened again!
The Raven gives the signal of death.
“Never more”


Copyright ©Μαρία Πισιώτη